Αποτελέσματα από τα μητρώα επιληψίας και εγκυμοσύνης σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία.
Στις 9 Ιανουαρίου του 2013 ο Mawhinney και οι συνεργάτες του από διάφορα κέντρα του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας παρουσίασαν στο περιοδικό Νευρολογία αποτελέσματα από τα μητρώα επιληψίας και εγκυμοσύνης του Ηνωμένου Βασιλείου. Πιο συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε μια βάση δεδομένων από άτομα τα οποία είχαν επιληψία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης με σκοπό να προσδιοριστεί η ασφάλεια των αντιεπιληπτικών φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι ερευνητές ανέφεραν τα αποτελέσματα για έκθεση στη λεβετιρακετάμη κατά το πρώτο τρίμηνο, από τον Οκτώβριο του 2000 έως τον Αύγουστο του 2011.
Τα αποτελέσματα για 671 κυήσεις έδειξαν πως 304 από αυτές είχαν εκτεθεί στη λεβετιρακετάμη ως μονοθεραπεία και 367 είχαν εκτεθεί στο φάρμακο σε συνδυασμό με άλλο ένα επιπλέον αντιεπιληπτικό φάρμακο. Υπήρξαν 2 μεγάλες συγγενείς ανωμαλίες στην ομάδα της μονοθεραπείας και 19 στην ομάδα με το συνδυασμό φαρμάκων. Η συχνότητα μιας μείζονος συγγενούς ανωμαλίας στην ομάδα των ατόμων που λάμβαναν λεβετιρακετάμη σε συνδυασμό με άλλα αντιεπιληπτικά φάρμακα διέφερε ανάλογα με το συνδυασμό των φαρμάκων, όμως αυτή μειωνόταν όταν η λεβετιρακετάμη χορηγούνταν σε συνδυασμό με λαμοτριγίνη παρά με βαλπροϊκό ή καρβαμαζαπίνη. Οι συγγραφείς λοιπόν κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο κίνδυνος για μείζονα συγγενή δυσπλασία είναι μικρότερος, όταν η λεβετιρακετάμη χρησιμοποιείται μόνη της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρά όταν χορηγείται σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα.
Η μελέτη παρουσιάζει κάπως καθησυχαστικά νέα για τη χρήση της λεβετιρακετάμης. Επειδή μπορεί να χρειαστούν μέχρι και δύο δεκαετίες ώστε να βγουν συμπεράσματα σχετικά με την ασφάλεια των διαφόρων φαρμάκων, όταν πρόκειται για θέμα δυσπλασιών στα παιδιά που εκτίθενται σε τέτοιες ουσίες ενώ η μητέρα είναι έγκυος, είναι πολύ σημαντικό να επισημαίνονται τα προσωρινά συμπεράσματα. Είναι σαφές πως απαιτείται περισσότερη δουλειά, ώστε να καθοριστεί ο κίνδυνος συγκεκριμένων συνδυασμών λεβετιρακετάμης με άλλα
φάρμακα που μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα. Ωστόσο όταν η λεβετιρακετάμη χορηγείται μόνη της μπορεί να θεωρηθεί ασφαλέστερη εναλλακτική λύση αντί του βαλπροϊκού για τις γυναίκες με επιληψία κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας. Πρέπει τέλος να έχουμε κατά νου πως πρέπει να επανεξετάσουμε τα συμπεράσματα αυτά, όταν θα υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός ασθενών για να βεβαιωθούμε ότι εξακολουθούν να ισχύουν.
Πηγή: http://www.epilepsy.com/newsletter/feb13/pregnancy_registry
Epilepsy Portal 